Na de les die ik van juf Lieve kreeg om in deze blog aan de slag te gaan, probeer ik nu om helemaal zelf iets te posten. Ik kan nu niet vragen aan juf Lieve, "hoe doe ik dit, wat moet ik nu weer doen....".
Nee, want ik zit heel ver van juf Lieve verwijderd. Zij is nu in Brussel bij haar thuis en ik ben hier bij mij thuis. En juf Lieve haar huis en mijn huis, dat is best wel ver van elkaar.
Ik wil voor jullie een gedicht hier achterlaten waarover je eventjes kan nadenken, waar je ook eventjes stil kan van worden, waar je eventjes van kan genieten ook. Kies maar wat het met jou doet.


         Sommige mensen noemt men optimist.
         Andere mensen noemt met pessimist.
         Als hen net dezelfde pech overkomt,
         zal de pessimist dat verschrikkelijk vinden
         en is het voor de optimist minder belangrijk.
         De optimist kan die pech van zich afzetten.
         Zijn ongeluk weegt minder zwaar.
         Zijn optimisme wapent hem.

         Er zijn omstandigheden die je
         helpen om gelukkig te zijn.
         Er zijn omstandigheden die het
         moeilijker voor je maken.
         om gelukkig te zijn.


We zitten allemaal nu in moeilijke omstandigheden.
Ik stuur van hieruit mijn optimisme om jullie een stukje geluk te mogen vinden.
Laat je lach weerklinken door je huis.
Geef elkaar elke dag een complimentje
en voel dan dat dit ook gelukkig maakt.

Lieve groetjes, juf Hilde


Reacties

Populaire posts van deze blog

Knuffelen op afstand

Post uit de berenklas deel 2